σχετήριον

σχετήριον: τὸ, Α

1. μέσο με το οποίο αναχαιτίζεται κάτι και, κυρίως, μέσο θεραπείας («λιμοῡ καὶ τόδε σχετήριον φάρμακον», Ευρ.)

2. είδος στυπτικού φαρμάκου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σχε- τής μηδενισμένης βαθμίδας τού ρ. ἔχω (βλ. λ. σχέση, σχετέος) + επίθημα -τήριον (πρβλ. βουλευ-τήριον). Για τη σημ. τού τ. βλ. λ. σχετέος].

Игры ⚽ Нужна курсовая?

σχετήριον — check neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σχετηρίοις — σχετήριον check neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σχετικός — ή, ό / σχετικός, ή, όν, ΝΜΑ αυτός που έχει σχέση αναλογίας ή ομοιότητας με κάποιον άλλο, συναφής (α. «σχετικές έννοιες» έννοιες τών οποίων τα αντικείμενα σχετίζονται, όπως λ.χ. αιτία και αιτιατό, ωκεανός και πέλαγος β. «πεπρᾱχθαί φησι κατ… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias